In december 2014 heb ik een geweldige reis gemaakt met expeditieschip naar de Falklandeilanden, South Georgia en Antarctica en is Aadje besmet geraakt door het poolvirus. Daarom ben ik in februari 2017 weer teruggekeerd naar de Zuidpool!
Eerst ben ik naar Argentinie afgereist en heb ik Bariloche en San Martin de los Andes (Merengebied in het Andes gebergte) bezocht.
Vervolgens ben ik doorgevlogen naar Ushuaia (Vuurland). In Ushuaia ben ik aan boord gegaan van het expeditieschip de Sea Adventurer om voor de 2e keer een bezoek te brengen aan de Zuidpool!!! Deze reis ben ik veel zuidelijker gevaren dan mijn eerste reis naar Antarctica.

REISROUTE

Argentinie: Merengebied Andesgebergte

• 03 februari 2017 Amsterdam-Buenos Aires-Bariloche (aankomst 4 februari 2017)
• 04 februari 2017 Bariloche, hotel Carlos V (4 nachten LO Superior Room) http://www.carlosvpatagonia.com.ar
• 08 februari 2017 San Martin de los Andes, Hosteria La Casa Eugenia (3 nachten LO Superior Suite) http://www.lceugenia.com
• 11 februari 2017 Bariloche, hotel Carlos V (1 nachten LO Superior Room) http://www.carlosvpatagonia.com.ar

Vuurland en Expeditiescheepsreis naar de Zuidpool

• 12 februari 2017 Bariloche-Ushuaia binnenlandse vlucht
• 12 februari 2017 Ushuaia, hotel Las Lengas (1 nacht LO, via Quark Expeditions) http://www.laslengashotel.com.ar
• 13 t/m 25 febr.    Zuidpool expeditie scheepsreis met de Sea Adventurer (Quark Expeditions)
• 25 februari 2017 Ushuaia-Buenos Aires binnenlandse vlucht
• 25 februari 2017 Buenos Aires, hotel Pulizer (2 nachten LO) http://www.hotelpulitzer.com.ar/en/
• 27 februari 2017 Buenos Aires-Amsterdam rechtstreekse KLM-vlucht (aankomst 28 februari 2017)
  
  

REISVOORBEREIDING

In 2015 heb ik deze reis geboekt bij Beluga Adventures.

FILMPJES

Hieronder een filmpje van 5 minuten van mijn vorige reis naar de Falkland Eilanden, South Georgia en Antarctica.
Daarnaast hoop ik dat de zee een beetje rustig blijft tijdens de overtocht naar en van Antarctica. De zeestraat tussen Kaap Hoorn en Antarctica, Drake Passage, staat bekend om heftige stormen (filmpje van een halve minuut).

REISVERSLAG

Klaar voor vertrek!
Anderhalf jaar geleden heb ik deze reis al geboekt, maar vrijdag 3 februari is het eindelijk zo ver!!!!! Aadje gaat op reis! Ook dit keer lijk ik wel een pakezel. Mensen zeg wat een bagage. Ik heb 22 kilo ruimbagage en een rugtas die 8 kilootjes weegt en dan ook nog mijn tas met de foto- en filmspullen! Ja, als je zo'n reisje maakt moet er van alles mee. Zoals een lekkere warme parka, 2 skibroeken, fleecetruien, thermo-ondergoed, shirts, broeken, dikke en dunne sokken, dunne en dikke wanten, sjaals, muts, regenpak, enz enz. Maar ook de korte broek zit in de reistas, want ik ga eerst even opwarmen in het merengebied in de Andes voordat ik naar de kou ga!
Vrijdagmiddag 3 februari om 5 uur heeft mijn vriendin Corrie mij heerlijk relaxed met de auto opgehaald en naar Schiphol gebracht. Op de luchthaven was het helemaal niet druk en met een kwartiertje stond ik al achter de douane. Nu, jullie lezen het al ........ Aadje is klaar voor vertrek richting Argentinië en de Zuidpool!

Bariloche & San Martin de los Andes

Bariloche
Na bijna 14 uur vliegen, ben ik op zaterdag 4 februari keurig op tijd om 6.50 uur in Buenos Aires aangekomen. Het tijdsverschil met Nederland is 4 uur. Binnen een uur was ik door de douane en had ik mijn ruimbagage van de band gehaald. Evenals 2 jaar geleden ben ik daarna gelijk naar het loket van TiendaLeon gegaan. Voor 200 pesos, zo'n 13 euro, heb ik een busticket gekocht. Elk half uur vertrekt er zo'n touringcar van de internationale luchthaven Ezeiza naar de luchthaven in de stad en die brengt je er in 1 uur en 20 minuutjes. Al om 9.20 uur op Aeropuerto Jorge Newbery aangekomen. Het was veel te vroeg om al in te checken voor mijn vlucht naar Bariloche, dus Aadje is daarom gelijk even op onderzoek uitgegaan. Eerst Argentijnse pesos gepind en vervolgens de touristeninformatie geplunderd! Daar kreeg ik de tip om voor 25 pesos een sube card aan te schaffen, want daarmee kan je spotgoedkoop gebruik maken van het openbaar vervoer.
Om 13.40 uur vertrok mijn vlucht naar Bariloche. De luchthaven in Bariloche is lekker klein en overzichtelijk. Vervolgens heb ik gelijk mijn sube card uitgeprobeerd. Bus 72 brengt je namelijk midden in het centrum van het stadje. Mijn hotelletje ligt ook zo in het centrum, vlakbij de winkeltjes, het meer en de restaurantjes. Op 1 blok lopen ligt ook een echte parilla (grillrestaurant). Na al het gereis was Aadje wel toe aan een bife de lomo! Da's een geweldige biefstuk van megaformaat!

Op hoogtestage!u
In januari was Aadje geveld door de griep en afgelopen woensdag werd ik ook nog snipverkouden. Nu, de conditie wordt wordt daar natuurlijk niet beter van en Aadje moet wel helemaal fit zijn voor het avontuur op Antarctica. Een weekje in het Andesgebergte doorbrengen is daarom helemaal niet verkeerd! Op zondag 5 februari heb ik de bus en de kabelbaan genomen naar de Cerro Otto op 1400 meter hoogte. Aadje heeft daar heerlijk in het zonnetje rondgewandeld en genoten van het mooie uitzicht op Bariloche, Llao Llao en het meer Lago Nahuel Huapi. Vandaag startte de dag wel erg koud (graadje of 6), maar gedurende de dag werd het zo'n 25 graden. Het is dus flink smeren in het zonnetje. Vanavond heerlijk in mijn shirtje buiten op een terras gegeten.

Llao Llao
Na een ontbijtje in het hotel, heb ik op maandagochtend 6 februari bus 20 gepakt naar Llao Llao. Er was al gezegd dat dit een 'must' was om deze plek te bezoeken, maar jeetje zeg wat een mensen bij de bushalte voor deze buslijn. Het is nu vakantietijd in Argentinië en iedereen hier wil Llao Llao bezoeken! De busrit duurde 50 minuutjes in een wel zeer volgepakte bus.
LLao Llao ligt als een soort schiereiland in het meer Lago Nahuel Huapi. ik heb er een korte wandeling gemaakt en vervolgens 's middags een boottocht van 2,5 uur gemaakt. Ja, natuurlijk niet met zo'n grote toeristenboot, maar met een klein bootje waar 9 passagiers op zaten. Ook vandaag moest er weer flink gesmeerd worden, zon en 25 graden!

Edelweiss
Vandaag, dinsdag 7 februari, heb ik lekker uitgeslapen en zat pas om kwart over negen aan het ontbijt. Het is een prima 3 sterren stadshotel, alleen de wifi is verschrikkelijk traag (typisch Argentijns)! Ik had hele plannen gemaakt voor vandaag (Lago Gutierrez en Cero Catedral) en stond vol goede moed te wachten bij de bushalte. Maar helaas, mijn bus kwam maar niet opdagen. Na een half uur hoorde ik dat de chauffeurs staken. Vandaar dat het een dagje Bariloche is geworden. Bariloche wordt ook wel het Zwitserland van Argentinië genoemd. Het is een bekende wintersportplaats en het barst hier van de chocoladewinkels. Op 5 minuutjes lopen van mijn hotel ligt hotel Edelweiss en die hebben een leuk terras op het hoteldak. Ik heb daar vanmiddag heerlijk met mijn ereader een spannend boek zitten lezen.

Op stap met Dani
Woensdagochtend 8 februari ging de wekker al heel vroeg. Na een snel ontbijtje, stond Aadje met alle bagage al voor achten klaar in de lobby. Gauw uitchecken en een grote rugzak vol met poolkleding afgegeven. Zaterdag kom ik hier immers toch weer terug voor 1 nachtje in hotel Carlos V in Bariloche en hoef ik daar tenminste niet mee te sjouwen!
Deze dag staat er een excursie naar San Martin de los Andes op het programma. Voorjaar 2016 is deze excursie al geboekt met Engelstalige gids. Nou, Aadje is toch wel benieuwd of er een grote touringcar of een minibusje voor komt rijden. Opeens komt er een jeepachtige auto aanrijden. Tsja, blijk ik dus vandaag deze excursie te gaan doen met de taxi! De aanbieder van de excursie heeft het schema omgegooid en vandaag is er geen excursie met Engelstalige begeleiding.
De rit van Bariloche naar San Martin de los Andes is een kleine 200 kilometer en gaat langs 7 verschillende meren. Vandaag prima weer: zon en zo'n 21 graden. Taxichauffeur Dani is een gezellige Argentijn/gids en maakt overal korte fotostops. Halverwege de route is er een langere stop in Villa la Angostura. In dit plaatsje heeft de broer van Maxima een restaurant: bistro Tinto. Natuurlijk zijn we daar even langs gereden! Om half 3 ben ik aangekomen in San Martin de los Andes. Ik verblijf daar drie nachten in een leuke hosteria. Deze ligt vlak bij het meer (Lago Lucar). Het is een erg leuke plaats. Nu, dat komt de komende dagen helemaal goed.

San Martin de los Andes
Donderdag 9 februari zat ik pas om half 10 aan mijn ontbijtje. Prima is dat hier. Heerlijke croissantjes, verse toast, versgebakken scones & cake, jus d'orange, fruit, thee. Vervolgens was het tijd voor stevige wandeling. Gauw de bergschoenen en de korte broek aan, rugtas op en gaan! Ik ben langs het meer gelopen en vervolgens de berg op naar een mooi uitkijkpunt over San Martin en het meer Lago Lucar. 's Middags lekker languit in het zonnetje uitgepuft met een spannend boek! 's Avonds weer naar mijn favoriete restaurantje geweest. Het heeft een mooi uitzicht op Lago Lacar en je kunt er lekker eten! Dit keer heb ik maar weer zo'n heerlijke bife de lomo besteld! 

Lanin Nationaal Park
Donderdagavond heb ik voor vandaag, vrijdag 10 februari, een excursie met een minibusje geboekt naar het Lanin Nationaal Park. Vrijdagochtend zat ik daarom al vroeg aan het ontbijt, want om 9 uur moest ik klaar staan. Deze dag waren we maar met 7 gasten, een chauffeur en een gids (in het Spaans!!!).
Eerst hebben een we een stop gemaakt in het plaatsje Junin de los Andes en vervolgens zijn we doorgereden naar het Lanin NP. Tijdens de rit kon je heel goed zien waar het Andesgebergte ophoudt en waar de pampa (steppe) begint. Dit is echt een enorme kale vlakte met bolletjes verdord gras. Het is al een tijd vreselijk droog in dit gebied en mede door de harde patagonische winden het is daardoor verschrikkelijk stoffig, Dit nationaal park is met name bekend om de vulkaan Lanin. Deze is 3776 hoog en rond de top zie je verschillende gletschers liggen. Deze dag was het maar liefst 28 graden, maar door de harde patagonische wind is het goed uit te houden. Wel moet je hier verschrikkelijk uitkijken met de zon en de wind. Als je niet meerdere malen op een dag smeert, dan verander je vanzelf in een kreeft! Vandaag ben ik precies een week op pad. Het is nog maar 3 nachtjes slapen en dan ga ik op de boot richting Antarctica!!!

Terug naar Bariloche
Zaterdag 11 februari was een reisdag i.v.m. mijn vlucht op zondag vanuit Bariloche. Om half 11 vertrok de snelbus vanuit San Martin. Halverwege de rit overstappen in Villa La Angostura naar Bariloche. Daar nog even de stadsbus gepakt en Aadje kwam om drie uur aan in Hotel Carlos V. Bij de receptie zijn ze altijd erg behulpzaam. Alvast ingecheckt voor mijn vlucht en een vroeg ontbijtje voor zondagochtend besteld. Mijn rugtas vol met poolkleding hadden ze ook keurig bewaard.
's Middags nog even het centrum ingelopen (dat is maar 2 blokken lopen). Het was er erg gezellig op het stadsplein. De plaatselijke voetbalclub vierde een feestje en waren gezellig aan het zingen en springen. Dat heeft Aadje natuurlijk op de camera's vastgelegd. Bij eetcafe Bachmann (ja hier zitten heel veel Duitsers en Zwitsers) een hapje gegeten.

Expeditie Zuidpool

Aangekomen in Ushuaia & de briefing!!!
Zondagochtend 12 februari ging al verschrikkelijk vroeg de wekker. Ja, Aadje had die dag een vlucht van Bariloche naar Ushuaia (Vuurland). Om kwart over 7 een ontbijtje opgepeuzeld en om half 8 kwam de taxi voorrijden om mij en al mijn bagage naar de luchthaven te brengen. Mijn vliegtuig ging keurig op tijd om 9.40 tijd de lucht in. Even voor 2 uur ben ik aangekomen in Ushuaia, het uiterste puntje van Argentinië (Vuurland). Van Quark Expeditions stonden ze mij keurig op te wachten en ben ik met een bus naar mijn hotel (Las Lengas) in Ushuaia gebracht. Daarna het centrum ingelopen en mijn laatste avondmaal/bife de lomo gegeten.
Om half 7 ben ik naar de briefing van Quark gegaan in hotel Albatros. Erg gezellig daar. En alle medereizigers (en Aadje natuurlijk ook) zijn erg enthousiast hoe de trip zal gaan verlopen. Er zijn 116 gasten aan boord plus de staf en ander personeel. Mijn hut is nr 208. Ik deel de hut met een Amerikaanse, Linda Samuels (klinkt ook erg Nederlands!). Ik had eigenlijk een hut op een dek lager geboekt, maar heb een gratis upgrade naar een dek hoger gekregen. De gasten komen overal vandaan: Amerika, Canada, Australië, Zuid-Afrika, Groot-Brittannie, 2 Belgen, enz. Op de lijst te zien ben ik de enige uit Nederland.
Een leuk stel sprak ik uit Victoria (Canada, ben ik 2x geweest!) en zij hadden de weer- en golfberichten van de Drake Passage. Dit is een zeer beruchte zee tussen Kaap Hoorn en Antarctica. Er worden hoge golven tot 10 meter hoog voorspeld en een wind van 30-35 knopen met uitschieters boven de 40. Oeps!!!! Twee jaar geleden (met veel beter weer) had ik nergens last van. Dus ik denk dat ik maar gewoon de pilletjes neem en niet de sterke scopoderm pleisters.
Na terugkomst in het hotel nog even gauw de laatste handwasjes gedaan en de reistas goed ingepakt. Nu, nog maar 1 nachtje slapen .............

Aan boord!
Maandag 13 februari was Aadje al erg vroeg wakker. Yes...... vandaag mag ik aan boord gaan van de Sea Adventurer naar Antarctica! Die ochtend heel lang onder de douche gestaan, je weet immers maar nooit op dat schip! Om half 10 mijn reisbagage in de hal gezet. Deze komen ze netjes ophalen en brengen ze voor je aan boord (typisch amerikaans!). Daarna lekker uitgebreid ontbeten en de laatste reisverhalen op deze website gezet. Rond de klok van 12 uur ben ik het centrum van Ushuaia ingelopen. Natuurlijk ben ik gelijk naar de haven gelopen om te kijken of mijn schip er al lag. Om half vier was het verzamelen bij de haven. Met bussen zijn we door de douane gegaan naar het schip. Bij de receptie inchecken, de vluchtgegevens doorgegeven van 25 februari en mijn paspoort afgegeven. Mijn hutgenote was er al. Linda is een gezellige dame van 69 uit Boston. Vervolgens een welkomstbriefing en om 6 uur gingen de touwen los ........op naar de Zuidpool! Vervolgens een lekker keuzediner: salade, zalm, fruit. Ten slotte de verplichte veiligheidsoefening en naar mijn bed.

Drake Passage
Omdat er verschrikkelijk slecht weer was voorspeld, is het schip 's nachts niet op volle vaart doorgevaren vanuit het Beagle Kanaal naar de Drake Passage: de beruchte zee tussen Kaap Hoorn en Antarctica. Maar rond een uurtje of zeven op dinsdagochtend 14 februari zijn we toch begonnen aan de Drake Passage. Aadje had gewoon haar pilletje (cyclizine) ingenomen, maar jeetje zeg wat zag ik groen en geel toen ik uit de badkamer kwam (precies om 7 uur!). De zeeziektezakjes heb ik maar eens gebruikt. Opstaan lukte niet. Tsja, zijn er een keer hoge golven en kan ik ze helaas niet op de video zetten! De boot vaart tussen 2 stormen door en de Drake was nog erg ruig. De dokter maakt nu overuren. Ook is hij bij mij langs geweest en ik kreeg een 6-tal magische pilletjes! Na twee uur begon het magische pilletje gelukkig goed te werken (promothocine) en ben ik bijna de rest van de dag lekker buiten op het dek gaan staan. Mensen zeg wat is dat toch gaaf: de geweldige oceaan met alle albatrossen en stormvogels! De dag mooi afgesloten met een schitterende zonsondergang met daarbij hoge golven!

Op volle vaart naar het 7e continent!
Woensdag 15 februari was nog een hele dag op de Drake Passage. De zee was gelukkig rustig en daarbij een strakblauwe lucht met zon! Ik heb deze dag heel wat uurtjes buiten op het dek doorgebracht. Alle dekken heb ik goed bekeken en natuurlijk is dat op het film- en fototoestel vastgelegd! Wel leuk om te zien is het verschil tussen mijn vorige schip de Plancius en de Sea Adventurer. De dekken op de Plancius vond ik uitzonderlijk mooi. De Sea Adventurer is meer op Amerikaanse toeristen ingesteld. Bij mooi weer staan er van die luie stoelen en banken. Maar Aadje geeft toch echt de voorkeur om lekker bij de reling te staan en naar de machtige zee met alle vogels te kijken. Helaas heb ik nog geen walvissen kunnen spotten. Daarnaast zijn er op het schip elke zeedag diverse lezingen en films over o.a. Shackelton en dieren op Antarctica. Ook is er elke dag om 18.30 een briefing over wat we die dag hebben gedaan en wat de plannen voor de volgende dag zijn. Daarnaast was er woensdagochtend een briefing over oa hoe je op de zodiak moet stappen (zeemansgrip) en de afstand tot de dieren 5 meter bij pinguïns). Woensdagmiddag was er ook nog de kledinginspectie (controle op zaadjes ed van de buitenlagen van de kleding) ivm het mogelijk meebrengen van ziektes. Aadje heeft ook de brug bezocht. Woensdagmiddag om 4 uur vaarden we op 61,4 graden Zuiderbreedte. Door het vreselijke weer van zondagavond en maandagochtend liggen we 9 uur op het vaarschema achter. Woensdagmiddag was de snelheid 11 knopen en de wind 22 knopen (windkracht 6). Het doel is om eerst naar 66,34 graden zuiderbreedte (zuidpoolcirkel) te varen. Verwacht word dat we dit op donderdagavond om 9 uur bereiken. Daar worden de eerste zodiaklandingen gemaakt. Vervolgens vinden de landingen de dagen daarop steeds noordelijker plaats op het Antarctisch Schiereiland.

Frozen planet
Op donderdag 16 februari is Aadje vroeg opgestaan na een heerlijke nacht in een schommelbedje! Daarna lekker even douchen, maar dat is altijd een uitdaging op een schommelend schip in een doucheruimte van zo'n 60 bij 60 cm en een wapperend douchegordijn! Ik voel me prima op de boot, afgezien van 2 uurtjes zeeziekte op de dinsdagochtend (komt vast door die plak cake die ik om half 7 op mijn nuchtere maag heb genomen ipv een cracker!). Ik neem geen pilletjes meer, ik wandel weer als een volleerde pinguin door de gangen en buiten op de dekken. Even na 7 uur stond ik deze dag al buiten op het dek.
Gaaf hoor ............. er vliegen deze ochtend veel kaapse duiven (spanwijdte circa 90 cm) en een aantal wenkbrauw albatrossen (spanwijdte max 2,4 meter). Helaas zie ik de reuze albatrossen (spanwijdte max 3,5 meter), die ik afgelopen maandag in grote getale zag vliegen, niet. Wel spot ik een flink aantal zwemmende antarctische pelsrobben. Na een vroeg uurtje op het dek, op naar het ontbijt! Het eten is geweldig aan boord. 's Morgens ontbijtbuffet, tussen de middag een warm lunchbuffet en 's avonds een uitgebreid keuzemenu. De temperatuur voel je elk uur flink dalen. Daarom heeft Aadje na het ontbijt maar lekker de thermo-onderlaag aangetrokken. Daarnaast warme wanten aan, sjaal om, muts op, skibroek aan en niet te vergeten de parka met de capuchon! De rest van de ochtend is het erg mistig. Naarmate de dag vordert komen de ijsbergen en Antarctica steeds beter in het zicht en gaat aan het einde van de middag gelukkig de zon schijnen. Na zo'n hele dag op het dek lijkt Aadje net een frozen planet! Veel gasten zitten binnen, maar samen met Tom uit Australië en een stel uit Chicago ben ik op het voordek walvissen (bultruggen), albatrossen, pelsrobben en zwemmende pinguïns aan het spotten. Het is nu 2 graden boven nul en 20 knopen wind (windkracht 5). Nog even en we passeren de zuidpoolcirkel .................

Zuidpoolcirkel!!!
Donderdagavond 16 februari was het schitterend weer. Natuurlijk stond Aadje buiten op het dek en diverse bultruggen zijn dichtbij de boot gespot. Even na halftien passeerde de Sea Adventurer de zuidpoolcirkel (66.33.8 graden zuiderbreedte). Natuurlijk is dat met veel enthousiasme op het film- en fototoestel vastgelegd. Na een kort nachtje slapen ben ik op vrijdag 17 februari al heel vroeg (5 uur) opgestaan om de zonsopgang op Antarctica te zien.
Op vrijdag stonden er 2 activiteiten gepland, maar ja je weet nooit of alles door kan gaan vanwege het weer. Gelukkig was het deze dag nagenoeg windstil (7 knopen), 2 graden boven nul en een strakblauwe lucht met zon!
In de ochtend heb ik eerst alle poolkleding aangedaan; mensen zeg wat een lage n met kleding! Vervolgens richting de gangway en op een van de zodiaks gestapt (samen met nog 9 reizigers). Eerst een zodiakcruising en vervolgens de eerste voetstappen op Antarctica beneden de zuidpoolcirkel gezet! Detaille Island lag daar schitterend in de zon. In de baai lagen op ijsschotsen krabbeneters, antarctische pelsrobben en een enkele pinguïn. Op het eiland was een hut van een Engelse basis. Interessant hoe ze daar heel basic 3 jaar hebben geleefd. Op het eiland zat een kleine kolonie Adelie pinguïns. Andere soorten pinguïns zijn hier niet te spotten. Van de 17 soorten pinguïns leven maar 2 soorten pinguïns beneden de zuidpoolcirkel: de Keizers- en de Adeliepinguin.
's Middags was er een zodiakcruising in Hanusse Bay. Bijna anderhalf uur helemaal ingepakt op de zodiak gezeten en door de baai gevaren dat helemaal vol lag met met ijsschotsen. Ook hier waren weer enkele krabbeneters te zien. Wat een geweldige dag op de zuidpool!

IJsbergen
In de nacht van zaterdag 18 februari is het schip noordelijker gevaren rond 65 graden zuiderbreedte, in de buurt van the French Channel. Op zaterdag stonden er 2 zodiakcruises gepland. Aadje was heel benieuwd of dat allemaal door kon gaan, want het was erg mistig.
's Morgens was de eerste zodiakcruise bij de Yalour Islands. Gelukkig werd het iets helderder. Er was nagenoeg geen wind en wederom was het rond de 2 graden. Dus met de kou hier op Antarctica valt het in de zomer best wel mee! Mijn zodiakgids was Ariane, een erge leuke meid uit Canada. Daar komen op dit expeditieschip de meeste (natuur)gidsen vandaan. Ruim anderhalf uur lang hebben we rondgevaren en Aadje heeft erg veel wildlife gezien. Met name de krabbeneters waren te bewonderen. Ook vlogen er veel antarctic terns (zuidpool stern) rond en enkele skua's (zuidpooljager). Daarnaast een aantal antarctische pelsrobben, een Weddell zeehond en een kolonie Adelie pinguïns. Daarnaast heel veel mooi gevormde ijsbergen.
Tussen de middag zijn we zes zeemijlen verder gevaren naar Pleneau Bay. Dit ligt net ten zuiden van het bekende Lemaire kanaal. Jeetje zeg, wat een ijsbergen zijn er hier in allerlei soorten & maten en verschillende kleuren blauw te bewonderen. Elke ijsberg ziet er uit als kunstwerkje. In deze baai heeft Aad vervolgens een zodiakcruising gedaan. Voordat je op de zodiak gaat is er een heel protocol. Op de lijst achter je naam een x zetten, zodat ze weten dat je weg bent. Vervolgens de laarzen ontsmetten in grote bakken water met borstels. Ten slotte op de zodiak stappen en met de zeemansgrip de mensen d ie je helpen vastpakken. In Pleneau Bay waren veel krabbeneters, Gentoo pinguïns (ezelspinguin), maar ook zeeluipaarden, pelsrobben en een zeeolifant.
Deze dag een vroeg dinerbuffet, want als surprise hadden we vanavond een zodiaklanding op Petermann Island!!! Van half 8 tot half 10 mochten we op dit eiland rondkijken. Gaaf hoor ....... Er waren 3 tracks uitgezet om Gentoo pinguïns (ezelspinguin) te spotten. Natuurlijk heeft Aadje op dit eiland rondgestruind. Heerlijk door de sneeuw geploegd en genoten van alle pinguïns daar. Mensen zeg, wat een onwijs gave dag!!!!!

Pinguïns
In de nacht van zondag 19 februari was Aadje diep onder zeil met alle pinguïns. De wekker ging dan ook veel te vroeg. Tegen zevenen opgestaan, douchen en op naar het ontbijtbuffet! Ja, want voor deze dag stonden 2 zodiaklandingen gepland. Om even over negenen zat Aadje al op de zodiak naar Danco Island. De gidsen van de Sea Adventurer hadden een route uitgezet naar een aantal Gentoo pinguïnkolonies. Aadje heeft de Gentoo pinguïns (ezelspinguïns) natuurlijk op het foto- en filmtoestel vastgelegd. Maar mensen zeg, wat een stijle en gladde bedoening. Als je hier in de vroege zomer komt (zoals mijn vorige trip in december 2014), dan ligt er volop sneeuw en kun je heel goed wandelen. Nu leek het terug net een stijle ijsbaan naar beneden. Gelukkig heeft Aadje haar benen heel weten te houden. Daarna zijn we een stukje doorgevaren naar Neko Harbour. Hier was er 's middags een zodiaklanding. Drie uur lang mocht Aadje daar genieten van alle Gentoo pinguïns. Ik ben er daarom maar lekker bij gaan zitten (in de sneeuw of op een rotsblok). Wat is dit toch onwijs mooi en gaaf. De kleine pinguïns zijn nu net grote puizebollen en zijn elkaar lekker aan het pesten en zitten elkaar achterna. Pa en ma pinguïn gaan lekker uit zwemmen om naar voer te vissen. Gaaf om ze zie hoe ze de kleine pinguïns voeren. De kleintjes lopen te zeuren achter pa of ma aan en regelmatig gaat er eentje door de gladde bedoening en door alle keien die daar liggen op hun bek. Natuurlijk staan ook andere kuikens om voer te leuren en ze zijn erg brutaal. 's Avonds was er buiten op het dek een BBQ en daarna ben ik op het voordek gaan staan, omdat we door het Lemaire kanaal vaarden. Schitterend zeg met alle gletsjers en sneeuw! Ik had het wel steenkoud. Het is rond het vriespunt, maar er stond een straffe wind over het water.

Verder erg leuk om hier aan boord van de Sea Adventurer jullie reacties te lezen. Leuk dat jullie me volgen. En natuurlijk fijn dat Debbie elke dag mijn reisverhalen op mijn website zet! 

Een kaartje posten op de zuidpool!
We hebben al 3 dagen met zodiakcruises of -landingen achter de rug. Nou, het lijkt wel of ik al maanden van huis ben. Wat een geweldige belevenis is het weer! Gelukkig hebben we nog een aantal dagen (t/m woensdag) met cruises of landingen te gaan en vervolgens nog 2 volle dagen op de Drake!
Voor maandag 20 februari stonden weer 2 zodiaklandingen op het programma. In de ochtend een combinatie van Port Lockroy en Jougla Point. Beiden liggen op zo'n 200 meter van elkaar vandaan (gescheiden door het water). Op beiden mochten we een uur spenderen.
Port Lockroy is een brits antarctische basis op een piepklein eilandje (Goudier Island) en daar is ook een klein winkeltje met het meest zuidelijk gelegen postkantoor van de wereld. Natuurlijk heb ik daar een kaartje voor mijn pa op de brievenbus gedaan. Ik ben dan ook benieuwd hoe lang de kaart er deze keer over gaat doen! Daarnaast worden hier ook onze paspoorten gestempeld. Op deze basis wonen in het zomerseizoen, van november tot maart, 4 mensen om de boel te runnen. Een van de dagtaken is om de rotsen te boenen, zodat deze weer pinguïnpoepvrij zijn! Zowel als op Port Lockroy als op Jougla Point zaten Gentoo pinguïns.
's Middags was er van 14.30 tot 17.00 uur een zodiaklanding op Damoy Point. Hier kon je lekker vrij rondlopen om de circa 1600 broedende paartjes Gentoo Pinguïns te bewonderen. Veel volwassen pinguïns zijn nu aan het ruien en krijgen een nieuwe vacht. Tijdens deze periode, zo'n 20 dagen, kunnen ze niet het water in omdat hun vacht dan niet waterproof is. Na deze periode gaan ze voor maanden de zee in en komen pas rond november terug om weer nieuwe pinguïntjes op te voeden. En zodra de kleintjes hun babyvacht kwijt zijn, zijn zij ook volwassen en gaan ook zij ook voor het eerst de zee in!
Op Damoy Point lag een lekker dik pak sneeuw, zodat Aadje heerlijk relaxed rond kon stappen. Natuurlijk ben ik op een aantal plekken op een rotsblok gaan zitten om van de pinguïns en de omgeving van rotsachtige bergen met sneeuw en gletschers omringd door water te bewonderen! Gaaf hoor!

White paradise
Al op maandagavond zijn we voor anker gegaan in Paradise Bay. Wat een schitterende baai is dit zeg! Het schip is omringd door water en rotsachtige bergen met daarop gigantische gletsjers. Na het diner de zonsondergang bewonderd en daarna gauw de wekker gezet.
Dinsdagochtend 21 februari stond Aadje in haar uppie al om kwart over 5 op het dek om de zonsopgang te bewonderen. Vervolgens heb ik die ochtend eerst een zodiaklanding voor anderhalf uur gemaakt en heb daar een pinguïntalk gehouden met een van de Gentoo pinguïns. Vervolgens ruim een uur op de zodiak gezeten en genoten van de indrukwekkende gletschers en daarbij kregen we echte antarctische omstandigheden: straffe wind en sneeuw.

Nederlands Antarctica
Daarna zijn we doorgevaren richting het noorden. Die middag stond whalewatching vanaf de Sea Adventurer op het programma. Nu maar hopen dat we er een paar zouden gaan zien! Aadje is gelijk na de lunch om kwart voor 1 op een van de voordekken gaan staan. Er stond een onwijs koude harde antarctische wind met sneeuw. Brrrrrrrr. Al gauw werd er een bultrug gesignaleerd. Vervolgens zijn we doorgevaren naar Wilhelmina Baai, ja dat is echt een stukje Nederlands Antarctica! Mensen zeg, wat was het daar ook onwijs mooi. Deze baai staat er bekend om dat er bultruggen worden gespot. Nou, Aadje heeft die middag echt uren (7!!!!!) op het dek gestaan. Tja, je zult maar een springende bultrug missen! We hebben enkele bultruggen gespot en die heeft Adje natuurlijk op de film- en fotoapparaat vastgelegd. Ik was helemaal (nu nog steeds) versteend van de kou. Een soort frozen planet. Vandaar dat ik even bij de brug ging kijken. Op zo'n 5 reizigers na, was nu iedereen binnen. De dokter stond daar ook met een verrekijker om bultruggen te spotten. Zien we daar toch een koppel van zo'n 30 tot 50 walvissen. Nou, binnen 5 minuten stond deze fozen planet voorop op het schip! Mensen zeg wat gaaf! Ik kon echt niet kiezen waar ik naar toe moest kijken. Echt overal waren bultruggen. Diverse staarten gingen tegelijk de lucht in. Wouwwwwww. De kapitein mocht na de minutenlange schouw het schip omdraaien en heeft iedereen kunnen genieten van deze whaleshow! Gelukkig heb ik dit keer geweldige filmopnames kunnen maken en o.a. een onwijs gave foto gemaakt als een bultruggen tegelijk in een cirkel met hun bek omhoog komen om kril te happen! Om kwart voor acht 's avonds ging Aadje als een frozen planet maar eens binnen op het schip kijken. Warme koppies thee en lekker eten!

Afscheid van het witte continent
Helaas, helaas. Vandaag, woensdag 22 februari, is wat deze reis betreft mijn allerlaatste dag op het witte continent Antarctica. Jeetje zeg, moet ik toch afscheid nemen van deze ongelofelijk mooie witte wondere wereld!
Van 7 tot 8 was het ontbijt en rond half 9 zat Aadje al in haar pooloutfit op de zodiak naar Half Moon. Bij aankomst zaten daar de kinbandpinguïns en pelsrobben al op mij te wachten. Natuurlijk heb ik mij deze dag nog even uitgeleefd met alle camera's en een wandeling gemaakt op dit eilandje.
Daarna een lekker bakkie thee in de lounge en wederom lunchen. Inmiddels vaarde de Sea Aventurer richting Deception. Deception is een voormalige vulkaankrater waar in de caldeira zeewater is binnengestroomd. Om half 3 weer op de zodiak gestapt bij Whalers Bay. Hier staan de resten van het voormalige walvisstation. Op het strand zat een grote groep van meer dan honderd pelsrobben. Aadje heeft daar een flink eind over het strand (lava) rondgestruind en de resten van het voormalige walvisstation bekeken. Inmiddels waaide het daar vreselijk. Ben heel benieuwd hoe het daar midden in de winter is!
Op het strand stonden nog vier Gentoo pinguïns. Natuurlijk heb ik met hun een pinguïntalk gehouden. Tsja helaas, de zodiakcruises en de zodiaklandingen zitten er nu op. Na het diner nog even op het dek gestaan om het allerlaatste puntje van Antarctica te zien. Op naar de Drake Passage!!!